Osmanlı Devleti, bindokuzyüzlü yıllara gelindiğinde, bir zamanların güç ve kudreti ile arzı titreten , sınırları üç kıtaya taşan, tarihin gördüğü en görkemli devletlerinden biri olma vasfını uzun zaman evvel kaybetmişti. Dünya dengeleri hızla değişmiş; Avrupa, büyük bir boğazlaşmanın eşiğine gelmişti. Osmanlı Devleti, özellikle Balkan Muharebeleri’nden sonra ümitsiz bir durumdaydı. Yıkılması ân meselesi olarak görülüyordu. Ne var ki, Dünyanın unuttuğu yahut da hesaba katmadığı bir şey vardı; o da vatan ve namusları söz konusu olduğunda ve en çâresiz sanıldıkları ânlarda dahi Türklerin sergileyebileceği emsalsiz direniş ve beka azmi idi. İmparatorluk parçalansa bile, Anadolu ve Trakya’dan mürekkep “çekirdek vatan”ı son ferdine kadar savunacak izzet, iman ve cesâret, Türklüğün binlerce yıllık tarihinden süzülüp gelen soy vasıflar olarak hâlâ bu milletin evlâtlarında mevcuttu. Subayından erine kadar, Türk askerinin Çanakkale Cephesi’nde yazdığı destan bunun en açık isbâtı oldu. Daha ilk hamlede yer ile yeksân olması beklenen Osmanlı Orduları, sadece Çanakkale Cephesi’nde değil, aynı anda bir çok cephede kahramanca mücadele etmiş ve bütün Dünyayı şaşkına çevirmişti. Bu eserde Çanakkale Cephesi’nde cereyan eden muharebelerle birlikte cephe gerisinde gerçekleştirilen lojistik faaliyetlerin mahiyeti ve nasıl gerçekleştiği hususu okuyucuyu sıkmayacak şekilde ele alınmıştır. Kitabın ek bölümünde ise Türk kamuoyu tarafından az bilinen bir diğer hususa yer verilerek, muharebeleri idâre eden komutanların – Grup, kolordu ve tümen komutanları- isim listelerinin yanı sıra kısa biyografileri de okuyucunun istifadesine sunulmuştur.